Vertrek uit Villa Pascale

 Na vier heerlijke dagen nemen we afscheid van Dirk en Pascale. Door hun gastvrijheid hebben we kennis gemaakt met een zeer luxe, zorgeloze manier van leven. Vanaf nu spreken we niet meer van ‘leven als God in Frankriijk’, maar van ‘leven als Dirk in Bali’.

Natuurlijk gaan ook wij nadenken over zo’n huis in Bali. Als wij onze woonboot verkopen, zou het zo maar kunnen.

Maar ja . . . .

De weemoed over dit paradijselijke stulpje blijft rijdt nog even met ons mee.

We rijden om de uiterst oostelijke punt van Bali. Kilometers en kilometers rijden we over de weg langs de kust met vrijwel uitsluitend accommodaties voor duikers. Daarna wordt de kustweg erg slecht en smal, maar schittrend mooi met enorme uitzichten over de vele baaien in de zee tusen Bali en Lombok.

waterpaleis

waterpaleis

Onderweg stoppen we bij een waterpaleis, waar we 25 jaar geleden ook waren. Toen stond er nog een restant van een ingangspoort, nu is er een uitgestrekt gerestaureerd waterpaleis van de laatste koning van Karangasem (familie van onze prinses). Prachtig.

We nemen ons intrek in een bungalow, die Dirk en Pascale hadden aangeraden en lopen tijdens de zonsondergangswandeling langs de zee tegen een wijkje aan met bungalows om een soort woonerf, waar uitsluitend nederlanders wonen. Twee bungalows zijn te koop: 100.000 euro; met zwembad. Liefhebbers? Voor ons is het na Villa Pascale totaal geen optie.