 |
| uitzicht vanaf de pier op Singaraja |
In de koloniale tijd was niet Denpasar, maar Singaraja de
hoofdstad van Bali. Doordat de nieuwe hoofdstad alle aandacht trok, bleef
Singaraja relatief onveranderd. In de stad, waar je nog oude huizen met etages
hebt, zie je nog “trottoirs”, bomen langs de straat en ook een typisch Nederlandse
brug, zoals je die in Nederland veel ziet.
 |
| durian eten |
Er is ook nog de oude haven en een echte pier met
restaurantjes. Een paar jongens nodigden ons uit om Durian te eten. Durian is een jackfruit-achtige vrucht, maar hij smaakt naar prei met slagroom, stinkt geweldig en toch is het lekker.
Echt mooi is Singaraja niet, maar wel karakteristiek. Je hebt
er een oude Nederlands Hervormde kerk (gesticht door de laatste koning van
Buleleng), een oude moskee en een Chinese tempel.
 |
| chinese tempel |
Daar werden we zeer nadrukkelijk uitgenodigd om binnen te
kijken en toen we er met enige moeite weg waren en langs een chinees pand
liepen, trok men ons a.h.w. daar naar binnen. We troffen er een Chinese
familie, die de dood van de pater familias (2 jaar geleden) herdacht we
begrepen dat dit de voorbereiding voor de crematie was. In Bali begraaft men
eerst en cremeert later.
 |
| het "poppenhuis" |
Er stond een groot miniatuur huis van ca 16 m2 met veel
kamers, tuin, meubelen, auto, poppetjes. Prachtig gemaakt (kleindochter Isa zou
er jaloers op zijn). Bovenop stond de foto van de overledene.
We kregen uitleg, moesten foto’s maken van het miniatuur
huis. Queenie moest met de weduwe op de foto en we kregen koffie, pisang goreng en cake. De schoonzoon kwam ons
vertellen dat zij zich primair Indonesiers voelen, met elkaar Indonesisch
spreken en verder net zo doen als de Balinezen. Wij moesten denken aan de
vervolgingen van communisten (vooral chinezen) in 1965, toen honderdduizenden
chinezen zijn vermoord in Indonesie, relatief veel in Bali.
Met enige moeite konden we na verloop van tijd afscheid
nemen. We haden vrienden voor het leven gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten