van abri, boot, park en wesp

Eind mei komen we weer in Ouge. 

De vorige keer dat we hier in Ouge waren hadden we een begin gemaakt met het bouwen van een 'abri' om ook bij snikheet weer of regenbuien lekker beschut buiten te kunnen zitten en van de tuin te genieten. 

De basis en het skelet hadden we al klaar 9allemaal op advies van Willem) en nu moest het dak er nog op.

Op zolder liggen nog honderden dakpannen en die willen we gebruiken. We hebben 225 dakpannen nodig, hadden we uitgerekend. 

Dus we beginnen ze met een katrol naar beneden te hijsen.
Later ontdekten we dat het met een schuine plank veel vlugger gaat. dus zoals echte dakdekkers ook doen.

Met het dak er op lijkt het al een heel aardige abri, maar nu de vloer nog. 

We kopen hout bij de houtzagerij in Luxeuil, zagen de planken op maat, zorgen voor de juiste uitsparingen en spijkeren de vloer er in. wat is zo'n compressor met een tacker toch handig!

Het is een prachtige kijkdoos, maar dan niet een doos waar je door een gaatje naar binnen moet kijken, maar om een om in te zitten en naar buiten – de tuin dus – te kijken. Het werkt ook een beetje als een vogelhut, want de vogels komen veel dichterbij dan normaal. 

Vooral als het regent, dan komt er een gordijn van water, een soort

Bijschrift toevoegen

vitrage, maar dan leuker.

Adriaan en Francien zij de eerste gasten die met ons van de nieuwe aanwinst genieten.

Zij komen eigenlijk om op de “jour des jardins” met ons naar het park van het kasteel in Ouge te gaan. Het is dan een open dag en de tuinbaas – de gardien – leidt ons rond. 

Maar er moet ook gewerkt worden aan de boot. Het is nl hoog tijd dat de onderkant van de boot afgespoten wordt en alle aangroeisels en schelpen verwijderd worden om er vervolgens anti fouling op te smeren. Een rugpijn veroorzakend karwei.

Intussen is het al echt zomer: overdag is het warm, soms benauwd warm en 's avonds komt er meestal de onweerdreiging. 

Soms heel heftig, met plensbuien, hagelstenen en rukwinden, maar leuk om vanuit de abri te bekijken. 

Maar de volgende morgen is het weer een heerlijk zomerse dag, die we een keer benutten om te gaan fietsen naar het dorp en kasteel La Rochelle. Een schilderachtig plaatsje en soort Franse Anton Pieck.

Ja, en dan wordt het weer tijd om even terug te gaan naar Utrecht. Maar niet voor lang, want er valt hier in Ouge nog genoeg te beleven.

 Zo heeft er zich een Franse veldwesp gevestigd op een van onze luiken. Het is een nest met 22 cellen.
Volgens Adriaan (en die heeft er voor doorgeleerd) komen er 20 jonge wespen uit, maar dat duurt nog wel een paar weken. Er komen nog wel een aantal cellen bij en de oudste wespen zullen al weer dood zijn als de laatste wespen uit de pop komen. Dat gaan we volgen deze zomer.

Toch zijn we er niet helemaal gerust op, want al een paar dagen zien we de moeder wesp niet meer. We zijn benieuwd hoe de situatie is als we over 2 weken weer terug komen hier in Ouge.