woensdag 26 oktober 2016

herfst in Ouge

De herfst heeft zich nu definitief meester gemaakt van het landschap. Met de dag wordt het mooier en kleurrijker in Ouge en omgeving.

Ook onze tuin.


Maar na het oogsten van de pruimen en appelen en het verwerken ervan tot sappen, jammen, moezen en drankjes komen nu de noten naar beneden om te rapen.




Het is nu echter ook de tijd dat er gesnoeid en geveld moet worden. Er is een rode meidoorn dood gegaan, dus die moet worden opgeruimd, ook de vlier aan de achterkant van de stal is op sterven na dood, dus die wordt ook geruimd. Verder moeten er twee beuken omgezaagd worden, want ze worden te groot en nemen te veel licht weg van de anderen bomen en struiken. Bovendien moeten er behoorlijk onderhoud gepleegd worden aan een grote wilg, aan de tweede kastanjeboom, aan de grote appelboom en aan een linde. En aan heel veel andere bomen en heesters.


 Gelukkig komen Dorien en Ad een paar dagen helpen. Dat schiet tenminste lekker op. Vooral de grote beuk was een leuke klus. Het omleggen van een flinke beuk heeft een bijzondere charme.

De zagen, bijlen en een takkenschaar worden aangesleept en dan het starten van de elektrische kettingzaag. Al gauw vallen de dikke takken naar beneden.

Die moeten worden weggesleept, de dunne takken eraf geknipt en de dikke takken en stammen gezaagd tot één-meterstukken. Het mooiste moment is natuurlijk als de dikke stam met een plof tegen de grond gaat.



 

We tellen de jaarringen: 17 zijn het er. Er zijn weinig klussen die je zo snel een voldaan gevoel bezorgen.

En wat het ook bijzonder maakt: het hout is over een jaar de brandstof voor onze houtkachels, die ons huis zo gezellig verwarmen.


Dat betekent ook dat je de dikke stamdelen nog moet kloven. Dat kan je beter nu direct ook doen, want nu gaat het nog makkelijk; als je er langer mee wacht wordt het steeds zwaarder werk. Dorien, Ad en Peter hebben er een mooie dag van gemaakt. Enkele foto's zijn dan ook van Dorien.





De herfst is ook het moment om terug te kijken op al de andere werken die we in huis hebben voltooid het afgelopen jaar. In eerder blogs hadden we het al over de zolders van de stal, waar we vloeren in gelegd hebben ten behoeve van de voorraadzolder en de 'salle de jeux'.


Op een zekere dag bleek dat onze boiler lekte. De (Engelse) buurman had er al naar gekeken en vastgesteld dat er zeker een nieuwe boiler moest komen. We riepen daarom de hulp in van onze dorpsgenoot Tainturier, want van hem zegt men in Ouge: “Il fait tout”. En dat doet hij ook: op vrijdagavond zocht Peter hem op en diezelfde avond kwam hij kijken. Direct zei ook hij dat er een nieuwe boiler moest komen. Hij gaf ons advies wat voor een ding we moesten kopen, met welke toebehoren en waar we het 't goedkoopst konden aanschaffen. Zaterdag kochten we de boiler en zondagmorgen vóór half twaalf installeerde hij de nieuwe boiler!


Intussen hadden we een nieuw project bedacht. Het achterste deel van de stal, dat oorspronkelijk de woon/slaapkamer van de 'knechtenwoning' is geweest willen we weer in die oorspronkelijk toestand terug brengen. Tevens willen we daar een douche in aanbrengen, zodat we er een logeermogelijkheid bij hebben en (als we de keuken van de knechtenwoning gerenoveerd hebben) zelfs een soort gastenverblijf.

Leuk project, maar ook een beetje omvangrijk. We hebben echter geen haast en we zijn maar direct begonnen. Eerst moest natuurlijk dat deel van de stal en omgeving opgeruimd worden: het zand, grint, balken, tegels, een groot metalen vat en andere rommel moest verwijderd worden. Queenie ging de muren voegen en verven, Peter begon alvast aan het aanpassen van de voerbak en de ruif. Queenie zette die dan vervolgens in de beits. Ook maakten we een begin van de plek waar de douche moet komen.
Het is nog lang niet af en er komen vast nog wel een boel moeilijkheden, maar het begint al ergens op te lijken.

Een gevoel van tevredenheid over ons verblijf in Ouge (Queenie rekende uit: tot nu toe 145 dagen in 2016) kunnen we maar niet onderdrukken.





zondag 9 oktober 2016

oogst 2016



Het is weer bijna herfst, dus er hangt weer een heleboel fruit aan de bomen in Ouge.




Heel veel appelen en Peter had toch al last van zijn knie!
Zoals je kan zien: alle appels blozen.
Van de appels die eigener beweging uit de boom vallen, zijn er vrij veel waar al een beestje je in zit, maar daarna kunnen we veel gave exemplaren zelf plukken of met schudden naar beneden krijgen.
Het is niet te doen om in die hoge appelbomen te gaan klimmen en zo de betere appels te bemachtigen. Dat schiet niet op. Bovendien maken we toch van de meeste appels sap.


De machine die we daarvoor gekocht hadden voldoet uitstekend. Het is eigenlijke een ding om bieten mee te vermalen, maar voor appels is ie ook goed. De in snippers vermalen appels deden we eerst in een centrifuge (zo'n ouderwetse) en dat ging redelijk, maar Queenie tikte een soort keukenmachine op de kop, een "slow juicer" en die levert veel per sap per appel.


Een beetje doorwerken er stonden plotseling 12 flessen appelsap.



Daarna waren de pruimen aan de beurt. Een onoverzienbare hoeveelheid!


Plukken is een veel te langdurig gedoe, dus we legden zeilen neer en Peter ging zo hard mogelijk aan de bomen schudden.

Dat levert dan direct vele kilo's op en die gaan in, wat wij noemen, de “stoompan”.

Er komt een heerlijke sap uit. Resultaat: 23 flessen.
Intussen maakte Queenie van de pruimen ook nog vele potten jam en dan hebben we niet eens over de potten jam die in de vroege zomer al gemaakt waren van de rode bessen.



Het is allemaal erg leuk om te doen, maar aan het einde van zo'n dag wil je wel even uitrusten en bijkomen.


Het is al fris 's avonds, dus we steken de kachel aan.