We waren eigenlijk
van plan om 18 novembwer een weekje naar Ouge te gaan: er moest nog
veel gebeuren in de tuin en in huis. Op 'weer on line' zagen we dat
het precies in de week na 18-11 rot weer zou worden en dus besloten
we om per direct ons vertrek een week te vervroegen, omdat het de
komende dagen lekker weer zou zijn. Erg besluitvaardig, maar toen we
de dag erna in de auto op weg waren naar Ouge, bleek dat de
weersvoorspeller van gedachte veranderd was: we gingen koude en regen
tegemoet en het zou pas na 18-11 stralend weer zijn in Ouge!
Bijna besloten we om
direct weer terug te rijden, maar zo besluitvaardig wilden we nou ook
weer niet zijn.
Dus we reden door, ook om ons plan om in Luxemburg
weer eens naar het museum Mudam te gaan, ook echt uit te voeren.
We vielen met onze
neus in boter. Het Mudam (museum
voor moderne kunst) is prachtig gelegen,
zeker
in de herfst. Eenmaal binnengekomen bleek er een rommelige drukte van
allerlei mensen die met bordjes eten heen en weer liepen, aan tafel
gingen zitten en hun restantjes in een enorme technische installatie
deponeerden.
Dichterbij
gekomen zagen we een soort transportbandje draaien dat de etensresten
van de lunchende museumbezoekers in een opening in de enorme
machine kieperde.
We liepen om het
gevaarte heen en ontdekten dat dit een project was van Wim Delvoye
(Belg) bestaande uit 'technische en biochemische installaties, die de
werking van ons spijsverteringssysteem nabootsen'.
Delvoye vindt dit
'het enige 'menselijke portret uit zijn gehele oeuvre'. Het product
dat deze 'machines' maken is het meest egalitaire, dat er bestaat
(!). Hij is geïnspireerd tot dit project door de heilige Augustinus,
die zei: 'wij worden geboren tussen de poep en de urine'.
Intussen was het
best een levendige boel in die grote ruimte van het museum. Steeds
meer mensen kwamen de resten van hun lunch in de machine doen,
daarbij geholpen door de kunstenaar Wim Delvoye en een heleboel
assistenten (de bouwers van de machinerie?), allen gekleed als koks.
Jammer dat het product
van de machine niet aan de achterkant er uit hebben zien komen.
We
waren immers op weg naar Ouge en we wilden ook de andere kunstwerken
van Delvoye we even bekijken.
Ook dat was zeer de
moeite waard! Schitterende gotische betonauto's, kruiwagens van
Balinees houtsnijwerk, een brommer in een etui
, autobanden met prachtig ingesneden hindoeïstische figuren, enz, enz.
Zelf namen we ook
nog een lekker hapje en daarna verder naar Ouge.
