Verkiezingen in Frankrijjk

Als we aan het werk zijn in de tuin, stapt de overbuurman over de erfscheiding. Hij is de grootste boer van het dorp en was tot vorig jaar de burgemeester, maar na 8 jaar vond hij het genoeg. Hij zit nu nog in de gemeenteraad. Hij praat graag over over allerlei onderwerpen, maar vooral over politiek en bestuur. Hij is zeer verbaasd dat wij op de hoogte zijn van de strijd om  een parlementszetel in het (buur)departement Doubs enkele weken geleden, die overigens door de kandidaat van de Parti Socialiste is gewonnen en niet door het Front National. Dat wij dat in Nederland horen, dat vindt hij geweldig.

Hij vertelt ons dat ons canton Jussey wordt samengevoegd met 3 andere cantons, want hier ziet men ook wel dat het allemaal wat grootschaliger moet.

We krijgen ook folders in de bus.

Er ontstaat nu een nieuw (in Franse ogen groot) canton met 65 gemeenten.  Samen tellen ze (schrik niet) 12.500 inwoners. In Nederland vinden we dat al te weinig voor één gemeente. Maar in Frankrijk is men op dat punt veel behoudender.

Onze overbuurman is het rationeel wel eens met de fusie van de cantons, maar hij heeft er eigenlijk persoonlijk niks mee. Dat vindt hij ook van de Communauté des Communes, een samenwerkingsverband van gemeenten, die ook samen vergaderen en waar ook ons dorp Ouge bij hoort. Hij kent die mensen niet. Hij weet dat het nodig is, maar gaat er niet graag heen.



 
Intussen hebben we in Besançon gemerkt dat daar volgende week ook departementale verkiezingen zijn en dat er een fusie op stapel staat van de regions Bourgogne en Franche-Comté.
Daar bestaat natuurlijk ook verzet tegen. We zagen zelfs een heus actie-kantoortje van het verzet tegen deze "annexatie".

Frankrijk loopt met dergelijke herindelingen achter op Nederland en alle andere Europese landen. Wij hebben in Nederland nog geen 400 gemeenten en 12 provincies. Dat is alles. In Frankrijk zijn er 36.700 gemeenten, 4055 cantons, 342 arrondissementen, 101 departementen en 27 regio's! Dat betekent dus: er zijn altijd verkiezingen.

De helft van alle Europese gemeenten ligt in Frankrijk! Het zijn er ongeveer evenveel als kort na de Franse revolutie.

Voorlopig hebben de Franse kiezers daar geen problemen mee en verzetten ze zich eigenlijk liever tegen veranderingen, want politiek vindt men hier leuk, maar in verzet komen nog meer.


Terwijl we dit blog schrijven worden er verkiezingen in Nederland gehouden (vrienden van ons hebben een machtiging ), die gaan over de provinciale staten, de waterschappen en indirect over de Eerste Kamer en van alle drie hoorden we in de verkiezingscampagne dat we ze beter kunnen opheffen!
Dat gebeurt voorlopig niet, natuurlijk, maar dat zal je hier in Frankrijk niet vaak horen.

maart in Ouge

Op een stille zondag  rijden we naar Ouge. In de Ardennen ligt nog sneeuw langs de weg en in Ouge is het nog kil, maar dat wordt snel beter. De krokussen en sneeuwklokjes zijn er al.

We hebben veel zon,  weinig wind en geen regen. Dus mooi weer, zodat Adriaan (eindelijk!) de balk in de nok van de stal komt plaatsen. Heel lang geleden moet een boer, die hier woonde het handig gevonden hebben enkele dragende balken weg te zagen, zodat het hooi makkelijker op de zolder kon worden gebracht.


De constructie van het dak leek ons nu eigenlijk een beetje zorgelijk. Daarom levert Adriaan een nieuwe balk.



Die is zo de stal in gesleept, maar dan moet die opgehesen worden in de nok van de stal.

Adriaan heeft een kraan, die hem snel op het dak doet belanden, waar hij een paar dakpannen weg haalt en zo de balk op zijn plaats hijst. Even vast metselen en klaar!

We werken in de tuin (er staan iets te veel beuken) en we plaatsen de obelide, die we uit Vinkeveen hebben meegenomen (het is geen obelisk, noch een piramide, het had ook een piralisk kunnen zijn, maar dat klinkt niet).

Queenie maakt echte tarte tatin onder het genot van een glaasje (of twee) zelf gemaakte morellen-armagnac. Je moet er eigenlijk een speciale pan voor hebben, maar met deze paella-pan (ook uit de ressourcerie!) lukt het ook: heerlijk. 

De electrische bedrading moet nodig worden verbeterd

en omdat het eigenlijk nog steeds een beetje kil is in huis, kopen we in de resourcerie (kringloopwinkel) een prachtig tapijt (echte pers) voor 6 euro: een kopie! Maar je moet wel zelf naar de vliering van de ressourcerie klimmen om het kleed te bemachtigen.

van plas naar gracht

We zijn dus uit Vinkeveen vertrokken en zijn neergestreken aan de Oudegracht in Utrecht. Een verhuisproject van groot naar klein, van wind, water en vergezicht naar hartje stad met buren, reuring en drukte.

Het is een intensief project geweest met heel veel gedoe, stress en verrassingen. Van buren, makelaars, nutsbedrijven, notarissen, kopers, verkopers, leveranciers en financiers, die allemaal zorgden voor vertragingen, tegenvallers, misverstanden en andere narigheid of gezeur.
Maar op wonderbaarlijke wijze kwamen we uiteindelijk toch zeer tevreden op onze pootjes terecht. Sommige problemen werden ook door andere fouten geneutraliseerd, zoals 2 x min ook weer plus wordt.

En zo kon het gebeuren dat de weemoed van de laatste keer de sleutel in het slot en voor de laatste over de plas kijken en het losschroeven van ons naambordje, al zeer snel konden vergeten.



Van een lege woonboot naar een leeg flatje en direct genieten van het uitkijken over de Oudegracht in kerstverlichting.








Daarna kwam de verhuiswagen














en begon het nestelen,

het verkennen van de omgeving en

het zoeken naar een parkeerplek.