de Abdij van Cherlieu

Lang geleden schreef de voor-vorige eigenaar van ons huis, Frans Leenen, een stuk over de geschiedenis van Ouge. Het is erg aardig om dat te lezen. Eén van de onderwerpen trok direct onze aandacht.

Bij het binnenkomen van het dorp Ouge van uit het zuiden ziet men een kruisbeeld (calvaire). Die zijn er meer in deze streek, veel meer zelfs, maar deze is bijzonder en is dan ook een nationaal historisch monument. We lezen: "De gebeeldhouwde kolom is waarschijnlijk uit de 12e eeuw en stelt een bisschop met mijter voor, die een boek vasthoudt, wellicht een uitbeelding van de heilige Bernardus. (. . . .  )  Het is vermoedelijk afkomstig van de poort van de Abdij van Cherlieu, voordat deze in 1850 door brand verwoest werd.

Die brand heeft mede tot gevolg gehad dat heel veel huizen en boerderijen in deze streek gedeeltelijk zijn gebouwd of verbouwd met de prachtige grote stenen blokken waarvan de abdij gebouwd was".

En nu komt waarom wij zo geboeid waren door dit onderwerp:

"Ook wij", zo gaat onze voor-voorganger verder, "hebben in een van de stallen een muur van deze loodzware maar fraaie stenen, die van de abdij afkomstig zijn."

De bevolking uit de dorpen in de wijde omgeving hadden altijd belasting moeten betalen aan de monniken en vonden het niet meer dan terecht dat ze nu daarvoor iets terug konden halen in de vorm van gratis bouwmaterialen.

De fietstocht naar de abdij is 12 km lang en voert door een schitterend landschap. Als we bij de resten van de abdij komen zien we dat de mensen uit de omgeving wel heel grondig alle stenen hebben weggehaald om hun eigen huizen en boerderijen mee te (ver)bouwen.

Het is een idyllisch plekje, veel wilde bloemen, maar van de ooit beroemde abdij is niet veel meer over: één muur van een zijbeuk van de abdijkerk.

Op het informatiebord wordt wel verteld over de boeren uit de 30 dorpen in de streek, die in 1791 protesteerden tegen de belasting die zij aan de monniken moesten betalen, (dat ging er niet zachtzinnig aan toe), maar we lezen daar niets over de brand. Hoe dan ook: nadien werd de abdij gesloopt.

Toen we thuis kwamen, hebben we eerst even gekeken naar de muur in de stal met die grote stenen.

14 juli

De franse nationale feestdag is quatorze julliet. Zoals bij ons Koningsdag, maar toch ook weer niet, want op 14 juli herdenken de fransen het begin van hun grote revolutie en wij vieren alleen een verjaardag.

De betekenis van de twee feestdagen is dus heel erg verschillend: de viering van de verjaardag van de koning is totaal iets anders dan de bestorming van de Bastille, die al vrij snel uitliep op het onthoofden van de franse koning en zijn hele familie.

De Fransen vinden revolutie ook geweldig, ze spelen bijna iedere week een beetje revolutie: er is altijd wel een staking, een demonstratie of een andere vorm van protest en verzet.

Bij de viering van 14 julliet in Ouge is van dat alles echter niets te merken. Het gaat nog kneuteriger en kinderlijker dan menig Oranjefeest in Nederland.

Het begint met de "Loterie des dames et des jeune filles". Mannen mogen daar niet bij zijn. Dat lijkt dus een beetje spannend, maar dat is het helemaal niet. op een tafel staan, als de dames binnen komen, pakjes op een tafel; ieder pakje heeft een nummer.

Zonder enige toelichting begint de nieuwe (vrouwelijke) burgemeester nummers voor te lezen en wie een lootje kan laten zien met het goede nummer, krijgt het pakje. Queenie won een plankje om hete pannen op te zetten en drie lelijk-oranje glazen. Bofkont! Sommige dames stappen in hun auto en gaan direct naar huis: zij zijn klaar met de herdenking van de franse revolutie. Anderen komen later weer terug, want:

 

Een uurtje later begint de "vin d'honneur" in de mairie, die bestaat uit koekjes, sapjes en een soort vruchten-bowl.

   

 Daarna wordt het leuk: voor de kinderen staan de sjoelbakken en andere spelletjes klaar



en voor de mannen de kegelbaan.







Na enige tijd mogen ook de dames een balletje gooien. Niemand krijgt meer dan één kegel om, de asfaltbaan helt behoorlijk naar rechts en is zo hobbelig als een matig onderhouden frans fietspad.

Maar de gezelligheid lijdt er niet onder. Integendeel. Spontaan ontstaan er "teams": franse mannen, nederlandse mannen, nederlandse dames, jonge moeders, en enkele loslopende deelnemers. Niemand wint, iedereen vermaakt zich prima. wijn en bier vloeien steeds rijkelijker en er wordt frites gebakken in het nieuw aangeschafte frituurapparaat.

 

De barbecue, die inmiddels wordt voorbereid, laten we aan ons voorbij gaan.

We wandelen tevreden terug naar huis na een heel leuke middag; we weten nu hoe de herdenking van de Franse Revolutie er voor de modale fransman uitziet.

Regen, regen, regen . . . .

Sinds maandag zijn we weer in Ouge. De regen valt aanhoudend, niet veel, maar de hele dag door. Er zit dus niets anders op dan lekker klussen in huis.

We beginnen eerst de elektrische kacheltjes, die we van Queenies broer Frans kregen, uit te proberen. Het blijken 'programmeerbare' kacheltjes te zijn, dus Queenie stort zich op de gebruiksaanwijzing. Zij snapt nu hoe het werkt. Peter (nog) niet.

Een voordeel van het regenweer is bovendien dat we erg hard opschieten met de klussen:

- we kochten een stenen trog als afvoerbak 

voor de buitenkraan.

Die hebben we dus met afvoerpijp en al geïnstalleerd. 

Dat ziet er authentiek uit (wat het eigenlijk niet is).

- Queenie zet onverdroten haar schilderwerk voort en geeft de trap en bijkeuken een totaal nieuwe look.

- eindelijk kunnen we voor het raam van de nieuwe logeerkamer het hekje maken, dat we al maanden geleden op de kop getikt hadden.

- als klapstuk  van de week zijn we bezig met de totale herinrichting van de stal, die we veel te donker vinden; we halen de vloer van de hooizolder in de grote stal voor het grootste deel weg, slopen de planken eruit, verplaatsen de trap en realiseren een soort 'vide'. Het is nog niet klaar, maar je kan al zien hoe het gaat worden.

Maar de grote verrassing was de enorme oogst die aan de morellenbomen hangt!

Tussen de buien door plukken we eerst het laaghangend fruit. Dat alleen al is genoeg om vele potten te vullen met jam, morellen op armagnac (lekker op het ijs!) en Queenie gaat ook nog iets maken met morellen en brandy.

Je vergeet gewoon dat het buiten blijft plenzen.