In Ubud staat het Puri Lukisan, dat is een museum van vnl
schilderijen van traditioneel tot modern en is gesticht door de schilder
Rudolph Bonnet en de toenmalige koning van Bangli.
Je kan daar goed zien hoe de ontwikkeling is geweest van de
traditionele Balinese schilderkunst, mede onder invloed van westerse schilders
vanaf de jaren dertig tot anno nu.
Reuze boeiend, maar na anderhalf uur is een groot glas
uitgeperste mango ook heel erg boeiend.
In de tuin van het Puri Lukisan in Ubud liep een man met witte
kleren en een grote schaal met allerlei smaakvol samengestelde offermandjes
rond hij had een sarong aan en een spierwit
overhemd, een Balinees hoofddeksel en een bloem achter zijn oor. Dat is in Bali
niets biijzonders, want in alle huizen, tuinen, bedrijven, hotels, instanties
kan je mannen en vrouwen dat zien doen. Deze offertjes bestaan meestal uit een
beetje rijst, brandende wierookstokjes, bloemetjes, vruchtjes, maar ook wel
eens een koekje of een sigaret.
Desgevraagd zei hij dat dit de ‘the small ceremony’ is van
iedere ochtend. Later op de dag volgen er meer. ‘For good luck’. De offertjes
zijn bedoeld voor de goden en de voorouders.
‘They are here around’. En op de vraag of hij wil dat die
hier blijven, zei hij: ‘yes’ en met een licht geneerde glimlach voegde hij er
aan toe: ‘I think’ .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten