Bosuil

foto overgenomen uit de I-pad

De charme van het Canal du Midi is verlerlei.

 Om te beginnen de landschappelijke schoonheid. Hele kalenders kan je vullen met de mooie plaatjes. Er zijn ook enkele korte stukken, waar de oevers niet beplant zijn met platanen,maar met cypressen. Ook mooi. Zeker tegen het vallen van de avond.

Toen gisteren avond de zon eenmaal goed onder was, hoorden we een bosuil heel dicht bij en vervolgens nog een, iets verder af. We staken ons hoofd buiten de boot en raakten direct in gesprek met Fransen, die ook naar de uilen luisterden. Zij waren bang dat het Canal du Midi zijn plaats op de werelderfgoedlijst van UNESCO zou verliezen, omdat waarschijnlijk alle platanen moeten worden gekapt.

Inderdaad, houthakkers zijn hard bezig veel bomen om te zagen en te verbranden. We werden zelfs een keer tegengehouden: de boot mocht niet verderr varen voordat een boom was gevallen. Wel een spectaculair filmpje is dat geworden zo’n vallende reus.

Gelukkig zagen we ook hele stukken oever waar nieuwe bomen waren geplant.

gevallen plataan

 De charme van het varen over het kanaal du Midi zit ook in de typische dorpjes, waar je langs vaart, de lekkere en goedkope restaurantjes, maar zeker ook de onverwachtige ontmoetingen met Fransen, die naar de zelfde uilen staan de luisteren, maar ook gezellige Zuid-Afrikaners, toegankelijke Australiers en NieuwZeelanders, vriendelijke Canadezen en vele andere rare en prettige types.

nieuwe aanplant

Peter helpt Australiers

Sommigen moeten we wel helpen als ze niet met hun boot overweg kunnen.

's Avonds meren we af, dan komt een mooi moment in de dag met een “vastmakertje”, genieten van de stilte in de avond en het mooie licht. En het is heerlijk om, als je s nachts om 4 uur wakker wordt, weer een bosuil te horen roepen.

.