eindelijk weer eens varen

Het heeft lang geduurd, maar we zijn begonnen aan een langere tocht met de boot. Het grote plan is om naar Parijs te varen, maar dat zal dit jaar niet lukken en daarom hebben we als tussendoel een haven in Vitry le Francois. Daar blijft onze boot dan deze winter liggen en gaan we volgend voorjaar verder naar Parijs. Althans dat is het plan.

Ouge met de kapotte telefoonverbinding laten we dus enkele weken achter in de hoop dat buurvrouw Martine de reparatie regelt met Orange.

zicht op het chateau van Ray

Het stukje over de Saône gaat heerlijk, lekker weer, stroom mee, schoon water om in te zwemmen. Zo nu en dan een aangename lunch (o.a. in Gray) en voor de nacht afmeren “in het wild”

Maar om richting Vitry/Parijs te varen moeten we de Saône verlaten en varen we het Canal entre Champagne et Bourgogne op.

Hier is een vernuftig systeem geïnstalleerd, waardoor we de sluizen en bruggen kunnen bedienen met een afstandsbediening die ons wordt uitgereikt via een soort automaat.

 Het systeem kent echter veel haperingen: soms gaan de deuren van een sluis niet open als je vöór de sluis ligt, soms gaan ze niet dicht, als je er in ligt, soms daalt of stijgt het waterniveau in de sluis niet.

Geen nood, dan bel je een telefoonnummer dat op de afstandsbediening staat en binnen een oogwenk komt er een autootje van de VNF om te helpen. De VNF (Voies Navigable de France) is een organisatie die alle vaarwegen, kanalen, rivieren met bijbehorende sluizen, bruggen etc in Frankrijk beheert.

Uit zo'n autootje stapt dan een mannetje of meisje en die verhelpt snel de hapering in de sluis en je kunt weer verder varen. Grote bewondering voor die mensen, maar de systemen en vooral de sluizen moeten wel een beetje beter kunnen.
Een tijdje hebben we nog gedacht dat de vele haperingen aan ons te wijten waren, maar daar blijkt niets van in de gesprekjes die we met de VNF-lieden hebben.

Bovendien ligt het kanaal stamp vol met afgemaaid gras en waterplanten. Lekker zwemmen is er dus niet bij. Dat is wel jammer bij dit heerlijke weer.

 We passeren een grote tunnel van bijna 5 km.


Na de tunnel arriveren we in Langres. We zijn nu 5 dagen onderweg. Met de auto is minder dan een half uurtje van Ouge.
De weg over water is niet altijd de kortste!

Omdat we de auto in Port sur Saône bij de haven hebben achtergelaten, wordt het tijd om die op te halen.

Dat lijkt een simpel plan.

Zie de volgende de volgende blog