pruimen oogsten

De pruimenoogst was dit jaar onvoorstelbaar overvloedig. De takken van de pruimenbomen waren zo zwaar van de pruimen dat er vele zijn afgebroken. Zonder te weten hoe rijk de oogst zou worden had Dick al in november vorig jaar geroepen dat hij en Josephine met de pruimenoogst zouden komen helpen en ook jam zouden komen maken.

Met zijn vieren proberen overzicht te krijgen in de gigantische hoeveelheid kwetsen. We lopen door de boomgaard en bijna zakt de moed ons in de schoenen. 

Dick laat zich niet ontmoedigen. Hij toont ons een volle tak als ware het een grote, gevangen vis!

Het zijn immers prachtige kwetsen met die typische, mooie blauwe kleur. “Met blauw dauw”, las ik in wikipedia.

Het wordt ons al snel duidelijke dat we slechts een klein percentage van de massa zullen kunnen verwerken tot jam, sap en compote. Ook al werken we dagen achter elkaar full time door. Toch zitten we al snel in de stal (het weer werkt niet mee) de eerste kruiwagen met pruimen te ontpitten.

 Daarna pakken Queenie en Josephine stevig door en de eerste potten jam staan al in de keuken.





Het worden er tientallen, sommigen met een scheutje calvados er in.



Maar er komt ook chutney, compote, taart en pruimensap.

 Die pruimensap is het makkelijkst om te maken. we gebruiken hiervoor de zgn “belzen”. Althans zo worden ze in oostelijk Nederland genoemd; in Drenthe heten ze “effies” en ze schijnen ook wel “kroosjes” genoemd te worden. Een klein soort pruim met precies dezelfde kleur als de kwetsen, maar die niet zo geschikt is om zo los uit het handje te eten.

We schudden aan de boom en ze vallen met honderden naar beneden. Daarna storten we ze in sap-pan en  . . . er komt heerlijk pruimensap uit.

We treuren er niet lang over dat we maar een klein deel van de pruimen hebben kunnen gebruiken, want we zijn moe en zeer voldaan. Toos en Jan zijn inmiddels aangekomen. Jan kan mooi helpen bij het snoeien van de "pruniers".