zomer

Het lijkt zo heerlijk ontspannen en rustig een paar weken in zo'n slaperig dorpje in de Haut-Saone. Er gebeurt niets, je hoeft niets, het is overigens te warm om iets te doen. Je zou zeggen met een hangmat en een goed boek, kom je een heel eind en die weken zijn zo om.
Maar het tegendeel lijkt waar.

Dorien, Ingrid en hun kinderen komen logeren, dus er wordt gezwommen. Deze keer in de Saone.



Een weekje later komen Jeroen, Alice, Noor en Deen ook.







Deen organiseert een ping-pong-toernooi met
de bedoeling om zelf de eerste prijs te veroveren.
En dat doet hij nog ook!








                                                     
We    genieten van een dinertje bij Pieter, waar Noor kennis maakt met de hond van Pieter: liefde op het eerste gezicht!


Noor en Deen maken het kunstwerk af, waar Sam en Isa vorig jaar al aan begonnen waren.





We zoeken er een mooi plaatsje voor in de tuin.

We gaan picknicken bij de ruine van de abdij van Cherlieu. Vroeger heeeft hier een abdij gestaan, waar 1500 monniken hebben gewoond.

Het is een heel rustig plekje. Van de vroegere abdij is nog maar een klein stukje van de muur van de kerk over. zie ook ons blog van juli 2014.

De boeren in de omgeving hebben tientallen jaren lang stenen uit de ruïne gehaald en gebruikt voor hun eigen huizen. Ook in ons huis is één van de muren met stenen van deze abdij gebouwd.






Dan komt op één van de heetste dagen van het jaar de schoorsteenveger langs. Wie had verwacht dat ze met een lang touw en een ijzeren bal het dak zouden beklimmen, heeft het mis.
Vader en zoon werken zeer professioneel en laten na 3 kwartier een brandschone schoorsteen achter  en ook een keurig aan geveegde keuken.


Natuurlijk werken we verder aan de verbetering van huis en tuin.





Dorien zorgt voor het beitsen van de staldeur.









De jarenlange strijd tegen de bamboo in de tuin gaat een beslissende fase in; grote hoeveelheden bamboo gaan naar de gemeentelijke stort en er schijnt weer zon in die delen van de tuin, waar al jaren duisternis heerste.


In de keuken maken we een lambrisering en het schilderwerk gaat voort.











En plotseling verschijnt er op een avond een invasie van ooievaars in het dorp. Overal zitten ooievaars: op de daken, op de kerk en op het kasteel. Net als de buren rennen we de tuin uit en lopen gezamelijk het dorp rond om de cicognes op de foto te zetten. Buurvrouw Martine weet ook niet waarom al die ooievaars in eens in het dorp verschijnen.

Door al dat gedoe kom ik niet meer aan mijn hangmat toe.