het echte Bali

We vertekken uit Ubud in noordelijke richting op weg naar Tampaksiring met als doel daar een of meer tempels te bezoeken en daarna een slaapplaats te zoeken. Gelukkig wordt het verkeer buiten Ubud iets minder druk. Ook hier rijden de tegenliggers bijna allemaal op onze weghelft, maar er zijn minder tegeliggers. Ook de trossen brommers/motorfietsen die je als een kudde spookrijders tegemoet komen, zijn kleiner.

We stoppen bij de Pura Penataran Sasi, een tempel die we willen bezoeken. Er is niemand, alleen de kaartjesverkoopster. Van haar moet je je naam, nationaliteit enz. invullen in een groot boek en hoeveel entree je wilt betalen. Wat de andere bezoekers hebben betaaald is ook duidelijk te zien. Het is duidelijk dat je daar niet (te veel) onder mag blijven. We moeten ook sarongs en slendangs aan. Gelukkig hebben we die paraat. We worden geholpen met aankleden en mooi gevonden.

Dan loopt er als een functionaris ogende man een tijdje met ons mee de tempel in. We begrijpen uit de antwoorden op onze vragen dat hij een soort amateur historicus is. Wij zouden zeggen een lid van de historische kring.  Hij blijkt een goede verteller.

 Dit is de Moon Temple. Daarna neemt hij ons mee naar een andere, grotere tempel, de Pura Ukurukuran, ongeveer 2200 jaar oud. We treffen ook de priester van deze tempel, die slaapt en mediteert. Suggereert onze zegsman nu, dat dit ongeveer op hetzelfde neerkomt? Wij spreken hem niet tegen. We dalen ook af naar de rivier langs een trap gemaakt van grote rivierstenen (2000 jaar geleden door de toen nog sterke Balinezen naar boven gedragen. We treffen een soort relax-grot en een badplaats van de vroegere koning van Bali. Boeiend! En een prachtige plek ook.

Na een bezoek aan een derde tempel (‘Dewi Sri’) tussen de rijstvelden, troont hij ons mee (opgevouwen achterin de auto,tussen de bagage gezeten, steeds) naar zijn dorp waar voorbereidingen voor een crematie worden getroffen. Op 8 jan is de crematie.

Tot slot een kopje koffie bij de man thuis. We betalen hem en zijn warm en moe. Geen wonder want we zijn ruim 3 uur met hem bezig geweest. Of hij met ons eigenlijk.