Een ceremonie-tje in de Goa Gajah

De Goa Gaja is een 1000 jaar oud heiligdom en is ook bekend als ‘Olifantsgrot’. Deze grot in het midden van de tempel heeft een fantastisch gebeeldhouwde ingang: de kop van een monster omgeven door bladmotieven, demonen, golven, alles dooreen gevlochten. Binnen in de duistere grot zijn enkele nissen (met o.a. een beeld van Ganesha, vandaar ‘olifantsgrot’) waarin vroeger waarschijnlijk boedistische en/of hindoeistische asceten/kluizenaars hebben gezeten. Er zijn veel legendes over deze grot, die door veel dagjesmensen wordt bezocht. In ieder geval zeker op de dag dat wij er waren: nieuwjaarsdag.  Voor de grot is een mooie vijver (vroeger badplaats) met rijzige vrouwengestalten, die permanent vazen leegkieperen. Via een lange stenen trap kan je naar boven klimmen en kom je langs indrukwekkend hoge bomen en enkele enorme rotsblokken met restanten van reliefs erin. Tijdens de klim deed de hemel, wat ze in deze regentijd iedere dag doet: plenzen. Alle dagjes mensen waren direct verdwenen en wij ploeterden met onze paraplutjes verder naar boven in de hoop in het bovenste afdakje te kunnen schuilen. Daar aangekomen schoot er plotseling een oude man onder een afdakje vandaan. Hij zag er ascetisch uit en leek een beetje zwakbegaafd of heilig, of allebei. Als dat kan. Hij greep Peter direct en zette hem voor het altaartje, deed hem voor hoe te bidden, besprenkelde hem met water en herhaalde bliksemsnel de procedure met Queenie. Nu zijn we al eerder in een sobere plechtigheid getrouwd, dus het geheel voelde niet erg verontrustend. Tijdens het ritueel mompelde hij  doorlopend en onverstaanbaar, maar was wel duidelijk in woord en gebaar wat er van ons verwacht werd. Hij liet kleine bankbiljetjes zien die onder het altaarkleed verstopt zaten en hield ons voor dat er voor ons allebei betaald moest worden. Een bedrag voor ons tweeen, werd niet geaccepteerd. De enige verstaanbare woorden luidden: “ more money”. Deze woorden werden eindeloos herhaald; de kracht van het rituele gebed zit hem toch in de herhaling.

Sneller en natter dan we gekomen waren verlieten we het tempelafdakje.  

Het is een indrukwekkend heiligdom die Goa Gaja; als je ooit in de buurt bent moet je er zeker naar toe.