We zijn nu 3 weken aan het
varen en hebben 265 km achter de rug en 64 sluizen.
We weten al bijna niet
anders meer.
Het varen lijkt een zeer
ontspannen bezigheid en dat is het ook. Maar toch komen er allerlei dingen bij
kijken, die op zich helemaal niet zo relaxed zijn, maar wel moeten gebeuren om
zo ontspannen over het water van het Canal du Midi te blijven glijden.
Voorbeeld:
Er stond iets te veel water
in het ruim onder de motor, waarschijnlijk door het gedoe met de
warmwatervoorziening een paar weken geleden. Gelukkig heeft iedere jachthaven
in Frankrijk een pomp om de vuilwatertank van boten te ledigen. Daar kan je ook
bilgwater mee weg pompen. Zo ook de haven van Castelnaudary. Eigenlijk een
karweitje van nix.
Verder moet je natuurlijk
ook kleine reparaties onderweg uitvoeren en het laten vervangen van de
startaccu.
Bij het wachten voor de
sluis moet de boot aan de kant gehouden worden.
En dan hebben we het nog
niet eens over het vervangen van de fietsband.
Maar dat wordt dan ook beloond
met heerlijk genieten op de voorplecht van de boot.
Toch komt aan alle mooie
dingen een eind en we denken dat we de boot terug willen varen naar
noorderlijke streken en afmeren bij ons nieuwe huis in Ouge. De vraag is alleen
kunnen we met onze boot met een motor van 43 PK wel stroomopwaarts de Rhone
bevaren? Dat lukt zeker niet altijd, dus zijn we nu op internet de dagelijkse
stroomsnelheden op de Rhone aan het bekijken. Dat zal nog een hele toer worden!
Dit jaar lukt dat zeker niet meer, misschien volgend jaar.
We kunnen ook de boot te
koop te zetten.
Queenie maakt een mooi
papier en plakt het op de boot. We krijgen veel bekijks en vragen en
gesprekjes, maar geen kopers.
Tot vanmorgen. De mevrouw
van de capitainerie van Carcasonne klopt op de boot en meldt ons dat er iemand
heeft gebeld, die de boot wil kopen. "En hier is zijn
telefoonnummer".
Peter belt direct het nummer
en vraagt aan degene die de telefoon opneemt of hij gebeld heeft over het kopen
van onze boot. "Oui, c'est moi", is het antwoord.
De afspraak wordt dat we
elkaar treffen in Carcasonne (vandaag) of in Capestang (over een paar dagen).
In Carcasonne hebben we
niemand gezien die op een koper leek, dus . . . . .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten