PQR: 'Fin heureuse' voor de Jagombo-2 ? Maar niet voor de kastanje!

Ondanks de treurige lotgevallen met de Jagombo-2 moet er in Ouge nog wel geklust worden, natuurlijk.

Vooral de verdere restauratie van de knechtenwoning heeft onze aandacht. Een moeilijk klusje was in onze ogen: het herstel van de 'evier' (de antieke gootsteen) die door onvoorzichtig het werken aan de muur een paar jaar gelden was afgebroken. De muur was goed gerepareerd, maar afgebroken stuk steen van de gootsteen paste er niet meer tussen.

Er moest een stuk afgezaagd worden en we hebben geen steenzaag.

We waren al van plan om bij een grafzerken-maker langs te gaan en te vragen of hij het stukje er van af kon zagen. We wilden de steen al in de auto leggen, toen onze overbuurman Charley uitkomst bood.

Hij heeft wel een steenzaag en wilde er wel even mee aan de slag. En daarna wilde hij ook wel even helpen met het vastlijmen.

Ook hadden we al lange tijd een nieuw luik voor het keukenraam staan, dat we gekocht hadden bij de Emmaus. Dat klusje was veel makkelijker.

Een derde klusje dat we al te lang hadden uitgesteld was de leuning aan de trap naar de hoge vliering.

Ook niet zo ingewikkeld en dus gauw klaar en bovendien biedt het een prachtig uitzicht als je de ladder naar de vliering opgeklommen bent.

Direct neemt Queenie natuurlijk een 3D-foto om die later thuis in Utrecht te gaan bekijken.

Door al die drukte hebben we nog maar nauwelijks tijd om een boswandeling te maken.

Maar de zorgen over de Jagombo-2 laten ons niet los. Dus besluiten we een dagje eerder te vertrekken uit Ouge om naar de boot, die nog altijd in Vitry le François ligt, te kijken in de hoop dat hij nog drijft! En of er niets aan de de lekkage in de douche kan worden gedaan. Tegelijk zouden we kunnen proberen een duplicaat van de sleutel van de boot te laten maken. Dat zou ook wel handig zijn.

De avond voor vertrek willen we nog één keer lekker in de tuin zitten met een glaasje.

We gaan niet onder de kastanjeboom zitten, want het waait behoorlijk dus we zoeken een beschut plekje; we hebben dan ook een goed uitzicht op de prachtig bloeiende rode kastanje.

We kunnen dan ook goed zien hoe hard het waait en we stellen vast dat we de kastanje in de komende herfst behoorlijk moeten trimmen, want hij ziet er erg topzwaar uit!

Eén minuut daarna horen we een raar krakend geluid en zien we boom door midden knappen en met een sierlijke zwaai op de grond terecht komen.

Queenie gaat gauw in een van de stoeltjes onder de afgebroken stam zitten om te zien of ze het er levend afgebracht zou hebben als we niet toevallig (!) voor een ander plekje hadden gekozen.

We hebben die avond geen tijd meer om de gevallen boom op te ruimen, dus dat is het eerste klusje als we in juni hier weer terug komen.