IKEA.
Dat was dus snel geregeld,
fornuis (electrisch, keramische kookplaat) zit in de auto.
Terug in Ouge beginnen we
direct aan het in elkaar zetten van het apparaat.
Techniek voor atechnische
types, met de direct er op volgende kinderlijke opwinding als het weer gelukt
is.
Nu de electrische
aansluiting. De electricien heeft vorige week al een speciale extra groep in de
stoppenkast geinstalleerd. Dat kan dus geen probleem zijn.
Dan bekijken we de
handleiding om te zien hoe de aansluiting moet.
Er staat slechts dat dit uitsluitend
mag worden gedaan door een “electrisch deskundige”.
Dat zijn wij niet.
De kabel die de electricien
als aansluiting voor het fornuis heeft gemaakt, heeft 4 draden: een blauwe, een
groen/gele en 2 rode! Dat laatste vinden we heel vreemd. Maar ja, wij zijn geen
electrisch deskundigen. En op welke van de 6 contacten van het fornuis moeten
die nou worden aangesloten??
We bellen onze steun en toeverlaat:
Aleta, maar die is niet bereikbaar (zit bij een concert). De volgende dag
adviseert ze ons de elctricien te bellen, maar die blijkt ook onbereikbaar.
Gelukkig komen we dank zij
Ab Doorn bij Herman terecht, die ons telefonisch inlicht over de rode draden en
hoe we volgens hem het fornuis daarop moeten aansluiten. Hij sluit zijn advies
af met de geruststellende woorden: “Het ergste dat er kan gebeuren is dat de
stoppen er uit vliegen”.
Dat is ook precies wat er
gebeurt.
Na de knal bellen we weer met Herman. We spreken af dat we even bij hem langs komen met foto’s, die Queenie intussen gemaakt heeft van de draden en contacten in het fornuis en met de handleiding.
Herman blijkt de eigenaar te
zijn van een kleine, bij Montdoré hooggelegen camping met een schitterend uit
zicht.
Na kort overleg en advies van Herman rijden we terug, sluiten het fornuis aan en . . . . het werkt!
Na kort overleg en advies van Herman rijden we terug, sluiten het fornuis aan en . . . . het werkt!
Herman bedankt en Queenie
gaat een eitje bakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten