Op 8 mei worden in
Frankrijk de doden van de WO II herdacht. Tot nu toe hadden we niet
gemerkt dat er ook in Ouge zo’n herdenking plaats vond, maar dit
jaar kunnen we er bij zijn.
Bij het monument voor de gevallenen uit de wereldoorlogen, maar ook in latere oorlogen (Algerije) hield de burgemeester een toespraak en las één van de wethouders de namen van de gevallenen één voor één voor. Na het leggen van een bloemstuk werd de Marseillaise gezongen. Uit volle borst. Tot onze verbazing bad men daarna hardop het ‘Onze Vader’ en een ‘Wees gegroet’.
Bij het monument voor de gevallenen uit de wereldoorlogen, maar ook in latere oorlogen (Algerije) hield de burgemeester een toespraak en las één van de wethouders de namen van de gevallenen één voor één voor. Na het leggen van een bloemstuk werd de Marseillaise gezongen. Uit volle borst. Tot onze verbazing bad men daarna hardop het ‘Onze Vader’ en een ‘Wees gegroet’.
Het gezellig
samenzijn in de Mairie gaf ons de kans om van een van de notabelen te
horen waarom het publieke en kerkelijke hier zo weinig werden
gescheiden. Dat is toch tegen het Franse beginsel van scheiding van
kerk en staat, dachten wij.
De verklaring die we
te horen kregen was dat deze gang van zaken een compromis was dat
jaren geleden was overeengekomen tussen de rechtse katholieken en de
linkse ‘protestanten’. Deze streek en zeker in dit dorp is de
religieuze, conservatieve stroming altijd zeer sterk geweest en de
strijd tussen links en rechts schijnt hier in het verleden heftig te
zijn geweest, dat is nu een beetje over, dus is men zuinig op dit
compromis.
Intussen gaat het klussen in huis, tuin en keuken gestaag door.
De vloer van de zolder, die we nu verder “salle de jeux” noemen, wordt gebeitst, we hangen zonweringen op (niet tegen de zon, maar tegen neerdwarrelend stof en omdat het aardig staat)
en Peter maakt een raampje, incl. kozijntje, waar vroeger slechts een vierkant gat w
as.
Onder degenen die het goed raden wordt een weekend logeren in Ouge verloot.
Als je het niet goed kan zien, klik op de foto en hij wordt groter.
De tuin ziet er heel mooi uit en het barst er van de vogels. Zelfs komt er dagelijks een hop in de tuin, meestal zelfs twee.
De appelboom bloeit steeds mooier en de ruïne achter in de tuin krijgt steeds meer het aanzien van een rotstuin.
Queenie probeert voor het eerst een nieuwe pan uit, die speciaal is aangeschaft om tarte tatin te bakken.
En met succes!
Hoi Opa,
BeantwoordenVerwijderenIk ben Sam, en ik heb jullie blog gelezen via mama haar IPad! Ik denk dat het vreemde ding dat jullie gevonden hebben, een dooie vleermuis is. Een skelet van een vleermuis!
Als je goed kijkt, zie je 2 oogkassen, een lijf en daaraan een staart.
Heb ik het goed geraden?
Dikke kus, Sam!
Hier een reactie van Ad: Ik denk dat het de rest verschijnselen van een dode rat zijn....gezien de staart....
Verwijderen