Of we zin hadden om mee te gaan naar het festival van Avignon, vroegen
Julia en Ab. Voor een weekje. 'Dan huren we een huis(je) aldaar en kunnen we
ons vol uit in het festival-gewoel storten'.
Dat leek ons een geweldig leuk voorstel, maar
we wisten niet zo goed waar we 'ja' tegen zeiden. Maar dat werd spoedig duidelijk.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxxTWK4sTL_DkO18Zgn66a0hjhDZxKXuT26yNgFKzD-Hbd1WiW8pFwlX0BeKtBt46ywJFp216HIzZx5uIqGqYviG1Zhgu6icJEybSzxB3_OdEWUHe01Ea2DJya82UOywEH4BD2gHWW010/s200/2015-07-19tot24+++01.jpg)
De
mevrouw die het huis aan ons verhuurde, had eigenlijk de volgende dag pas tijd voor
ons, want op de avond van onze aankomst wilde zij naar een belangrijke evenement
van het festival. Julie Gayet, de (nieuwe vriendin van François Hollande) gaf
die avond een lecture (voorlezing)! We hadden al uit de Paris Match begrepen
dat dit een publiekstrekker voor het festival zou zijn en dat hiermee nog
duidelijker werd dat deze Julie de 'première dame' van Frankrijk leek te
worden. De mevrouw was de volgende morgen nog onder de
indruk. We kregen een enthousiast verslag, dat werd afgerond met de mededeling
dat ze de President de la Republique
goed kon begrijpen. Jammer dat we er niet bij konden zijn, hoewel we het
waarschijnlijk toch niet goed hadden kunnen volgen met onze beperkte beheersing
van de Franse taal.
Dat bleek overigens bij meer voorstellingen
tijdens de week. Het snelle, litteraire theater-Frans bleek voor ons nog al
eens te hoog gegrepen.
Inmiddels heerste er een knijterende hitte golf
('canicule'), maar we wilden geen dag missen en mengden ons in de drukke
straten van Avignon met de enorme aantallen festivalbezoekers. We genoten van
de sfeer, de acts op de pleintjes, de muzikanten in de straatjes en de vele
kunstenmakers met ballen, diabolo's, kegels en andere spullen.
Iedere muur in
de stad was vol gehangen met posters van voorstellingen. Overal werden we
aangesproken door artiesten die ons folders uitreikten en vroegen om naar hun
acts te komen.
Het aantal concerten, balletten, spektakels,
exposities, theaterstukken, marionettenspelen en mime-voorstellingen liep in de
honderden. We zouden er totaal in verward geraakt zijn als we in Ab en Julia
niet een tweetal ervaren festivalgangers hadden gehad, die ons hielpen bij de
keuzes.
Zo zagen we ballet, shows, toneel, flamenco, spektakels, zang, klucht en wat al niet.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZgW3kExCV7gdjftt-sooAGwVRT0HeS6nl1762NFqvS5DlhF4Xr71d6dtq27QFvG1pucVejPaf0iFQJanC-_9SXFs6oEGq2ilW5bMHnY0yOitsGIUeYkNm9aPom_0lviPxQgKIW_giljA/s320/fort+st+andre.jpg)
Op de terugreis naar Ouge zaten we een beetje
versuft in de auto bij te komen.
Gelukkig hadden Alice en Jeroen een maaltje
voor ons klaar en konden we ontspannen.
We zullen er nog lange tijd aan terugdenken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten