Eigenlijk is de
knechtenwoning al helemaal klaar. Er moet nog wel naar de verlichting
gekeken worden en het laminaat moet gelegd. Een van de deuren klemt
erg en meer van die kleinere dingen.
Maar zeer belangrijk
is het weer bruikbaar maken van de schoorsteen.
De schouw en het
rookkanaal zien er prima uit, maar het rookkanaal is boven op het dak
afgesloten. We hadden al gevraagd aan onze vaste klussenman in het
dorp (“il fait tout”), die ons al twee keer heel goed geholpen
heeft, of hij dat karwei kon doen voor ons.
En plots kwam hij
met zijn vriend de aannemer om de zaak te bekijken. Ze klommen ook
het dak op en kwamen na grondig onderzoek tot een voorstel: de
aannemer metselt de schoorsteen op het dak op en hij maakt een
inox-pijp in de schoorsteen, waarop de kachel kan worden aangesloten.
Die kachel staat al
een tijdje in de stal klaar. We hebben hem gevonden via de Franse
marktplaats (“le bon coin”) en hem voor een prikkie (€.90,-)
gekocht, maar we moesten er wel een eind voor rijden.
Maar goed als de
heren volgens afspraak de schoorsteen bruikbaar maken, kan de kachel
worden geplaatst. Het mooie van de kachel (hij is van het type
'Franklin') is dat hij zowel als gewone haard en als open haard kan
worden gebruikt. We zijn benieuwd, in september gaan we het zien.
De tweede
spectaculaire ontwikkeling is: de boot is verkocht!
Veel eerder dan
gedacht mailde Sebastiën dat hij een koper voor de boot had. Of we
akkoord waren! Wij vroegen hem er nog een duizendje boven op te doen
en dat was ook akkoord voor de koper.
Dus: verkocht.
We raakten ten prooi
aan een driedubbel gevoel: jammer dat we de boot kwijt zijn, maar
goed dat we van de zorgen en de financiële lasten zijn verlost en
even slikken omdat we er veel minder voor hebben gekregen dan we 3
jaar geleden hebben betaald.
Op weg naar Utrecht
rijden we dus langs Chamouilley, waar de boot ligt. We moeten nu alle
spullen die we niet mee verkopen uit de boot halen en afspraken maken
met Sebastiën over overdracht, betaling etc.
Dat ging allemaal
vlot en na een laatste nachtje in de boot draait Queenie weemoedig
voor de laatste keer de deur op slot.
Snik
