een zomers herfst

Op 13 september belanden we weer in Ouge.

Begin augustus heeft hier een heftige storm gewoed en dat is in de tuin goed te zien. We hadden er al op gerekend, want overbuurvrouw Liz had ons al geapped dat de blauwe regen van de gevel was gewaaid en dat haar Ierse echtgenoot Charles samen met de Franse buurman Robert de plant weer aan de gevel hebben vastgemaakt.

de courgettes

 

Maar er was meer schade; voor het tweede jaar op rij brak er weer een grote tak van de kastanje af. Er blijft van die boom niet veel meer over. Er bleek ook een pruimenboom gehalveerd, maar dat is helemaal niet erg. We hebben eigenlijk te veel pruimenbomen.

Maar de moestuin heeft het goed gedaan: aardappelen, (heilige) boontjes, snij biet en 2 reusachtige courgettes. Queenie had ze eigenlijk eerder willen oogsten, want dan zijn ze lekkerder. Maar toen waren we er nog niet en de soep die ze ervan gemaakt heeft was heerlijk!

En dan komen Dorien en Ad een paar dagen. 

Ze willen meehelpen met de tuin en met het oogsten van de pruimen, de appelen en druiven en met het verwerken ervan en ook van de bessen en mirabellen, die nog in de vriezer lagen tot jammen, sappen, compôtes, appelmoes en dergelijke. Het zijn weer enorme massa's die Queenie en Dorien verwerken.

pelle-pommes

Gelukkig hebben we vorig jaar voor enkele euro's een prachtig machientje gekocht op een 'vide-grenier'. 

Het is een 'pelle-pommes'.

Het apparaat werkt zo: je steekt een appel aan een soort vork, je draait aan een slingertje en de appel wordt geschild. 

Tegelijkertijd snijdt hij de appel in dunne schijfjes en hij haalt het klokhuis eruit! 

Als je het apparaatje op een goede plek zet, kan je schil direct in de afvalemmer laten vallen.

Dorien kon er niet genoeg van krijgen.

En zo kon het gebeuren dat de kasten in de bijkeuken vol raakten met potten appelmoes, jam, colis en met flessen appel-, pruimen, druiven en bessensap.

Ad repareert de vloer van de abri

Intussen legde Ad elektriciteit aan in de abri en verstevigde hij de vloer, want die had Peter niet erg degelijk en wel behoorlijk wiebelig met de tacker vastgemaakt.

Queenie legt de vloer 

Na het vertrek van Dorien en Ad en nu de oogst binnen is, gaan Queenie en Peter weer verder aan de renovatie van de zgn knechtenwoning. De vloerbalken worden gelegd en de vloer van spaanplaat (de 'sous-couche') ook. We krijgen weer de smaak te pakken van het klussen; zeker als je ziet hoe het werk gestaag vordert.

Dan rijdt de camper van Catharina en Jan voor. Zij zijn op weg naar Italië en komen een paar nachtjes bij ons slapen.

we planten de roos

het fatsoeneren van de abrikoos

Daar blijft het echter niet bij: ze brengen een roze roos mee, 'new dawn' is haar naam. We planten hem bij een pilaar van de abri. Jan is echt een vent met groene vingers en is erg geïnteresseerd in het wel en wee van de tuin. Dus wordt op zijn aanraden de abrikoos aangepakt, want die begint qua vorm steeds meer op een populier te lijken en dat hoort niet. De boom wordt grondig gesnoeid en de takken worden met touwtjes vakkundig naar beneden gebogen. Ziet er veel mooier uit!

onder het standbeeld van Diderot

Een dagje naar Langres om daar over de schitterende stadsmuur te wandelen. In één uur ben je de hele stad rond, inclusief de bezichtiging van de 'donjon'. Een heerlijk dagje.

Catharina en Jan gaan door naar Toscane en Queenie en Peter gaan verder met de knechtenwoning.

We hadden bij de Emmaus 2 deuren gekocht, die zo op het oog geschat wel ongeveer in de stenen deuropeningen van de knechtenwoning zouden kunnen passen. Dat dachten we en . . . het kwam nog best aardig uit ook! Al kostte dat wel tientallen keren passen, meten, aanpassen en opnieuw meten, schaven, smokkelen, bijschaven, want er is niets recht in dit huis.

Maar het zit.

Omdat het als maar mooi weer blijft maken we ook een fietstochtje. Onlangs zijn er in de omgeving windmolens geplaatst. dat heeft natuurlijk veel bezwaren opgeleverd, want iedereen is vóór windenergie, maar niet hier. Toch komt er in twee buurdorpen nog een serie van 7 turbines bij. Ook daar zijn protesten, want ook hier wil men ze niet, hoewel de opbrengsten voor het merendeel naar de gemeenten gaat en de gemeenteraden al een besluit genomen hebben. Hadden de inwoners niet goed opgelet? of heeft de raad zo stilletjes mogelijk in een "openbare vergadering" een besluit genomen?

Le Vieux Chêne

Na de windmolens komen we in Vitry we kloppen even aan bij Marianne en Johan die daar wonen. we praten uitvoerig bij en gaan daar de volgende dag mee verder; dit eindigt in de "Vieux Chène", waar we 'sanglier aux pommes'. Heerlijk: dit wilde zwijn had niet voor niets geleefd!

Op die fietstocht gingen we even buurten bij Marianne en Johan in Vitrey, die de dag er na ons in Ouge kwamen opzoeken. We rondden de dag af met een diner in de 'Vieux Chêne'; heerlijk everzwijn met gepofte appelen ofwel 'sanglier aux pommes'. het was heerlijk; dit wilde zwijn heeft niet voor niets geleefd!




En we blijven het maar naar onze zin hebben in Ouge; langzamerhand gaan we begrijpen hoe dat komt.