We
hadden het plan om met oud en nieuw weer in Ouge te zijn,
maar
door een liesbreukoperatie van Peter stelden we dit maar even uit.
Dus vertrokken we pas op 3 januari.
Evenals
de rest van Europa werd ook Frankrijk klets en klets nat geregend.
Toe we dichter bij Ouge kwamen, zagen we de velden al onder water
staan. de beken zijn ver buiten hun oevers getreden.
En
omdat het weer zo beroerd blijft gaan we maar vlug aan het klussen.
We pakken nu energiek de zgn knechtenwoning aan, waar we vorig jaar
al mee begonnen waren.
Vooral Queenie maakt er serieus werk van.
Het
afbikken van de muren is fase 1.
Fase 2 zal worden het opnieuw voegen
van de muren: specialiteit Queenie.
Peter
gaat proberen de half verteerde ramen op te knappen: schuren,
grondverf er op en nieuw glas er in.
Hij maakt ook al een begin met
het plafond.
De gipsplaten daarvoor worden op tijd bezorgd
Het
is allemaal heel stil in Ouge.
Alle dorpelingen zitten verstopt in
hun huisjes en er komt bijna niemand langs.
Met veel geroep en ander misbaar
haalt hij later uit de tuin van overburen.
Gelukkig
hebben we nog twee dagen dat we de zon weer konden zien.
Net
genoeg voor een wandeling.
