Het
is echt winter in Utrecht en vanuit ons raam is het nog mooi ook!
En
toch ga je zo nu en dan op de weer-app kijken hoe het weer in Ouge
is.
Het
blijkt dat het daar veel aangenamer is dan in Nederland.
Dus
besluiten we voor een weekje of zo naar Ouge te ontsnappen.
Daar
aangekomen, blijkt het weerbericht te kloppen en aan het eind van de
middag zitten we in een kale wintertuin toch maar mooi met een
prettig glas in de hand.
Helaas
blijft het niet erg lang lekker weer. We krijgen zelfs nachtvorst.
Dat levert dan ook weer mooie plaatsjes op van onze tuin in de
ochtendnevel.
Dat
belet ons niet om ons project 'herstel van de oude knechtenwoning'
weer op te pakken. Eigenlijk is die zgn knechtenwoning helemaal geen
knechtenwoning. Het is ooit een kleine boerderij geweest, zoals er in
deze streek honderden zijn. Waarschijnlijk in de 18e
en 19e
eeuw gebouwd. Ons huis is een samenvoeging van 2 van die boerderijen.
Dat samenvoegen is (wanneer weten we niet) zonder veel omzichtigheid
gebeurd: men heeft een muur uit één van de stallen gemept en er een
grote stal van gemaakt. Ook is er een stuk aangebouwd. Alles met de
Franse slag. Dat wil in ons geval bijvoorbeeld zeggen dat, als je een
muur maar half wil slopen, dat ook maar half doet en de rest van de
muur in half afgebroken toestand laat staan.
We
beginnen het herstel van dat oude boerderijtje met de 'huiskamer'. De
(woon)keuken is zo'n enorme puinbak dat we er even nog niet aan toe
zijn. Er staat wel een grote schouw in met de voor deze streek
karakteristieke kastjes, maar dat bewaren we voor volgend jaar of
zo.
We
bestemmen de woonkamer als logeerkamer. Dus hebben we er al een
douche in gezet. Nu is de verlichting en een wand aan de beurt.
Er
moet ook een deur in komen. Daarom eerst naar de brico om een deur te
kopen. We hangen hem er zonder veel gedoe tussen 2 oude balken die
nog op zolder liggen. En het begint al wat te lijken.
Het aanleggen
van de elektrische bedrading kost, zoals gebruikelijk veel meer
moeite en gefoeter, maar na een paar keer springende stoppen komt het
goed en branden de lampjes, doen de stopcontacten het en ook de
schakelaar doet wat ie moet doen.
Bij
de 'Emmaus' kopen we voor 15 euro een paar raampjes, want in de
nieuwe wand moeten ook ramen komen. En bij de kringloopwinkel (de
'ressourcerie') een oude wastafel, die je tegenwoordig 'vintage' moet
noemen, geloof ik.
Intussen konden we ook de oude appelboom snoeien en genieten van de tuin, die ons al beloften doet voor de naderende lente.
Maar er komt een regenperiode aan. Dus die lente gaan we maar afwachten aan de Oudegracht in Utrecht.
