Tot nu toe zijn we vooral bezig met klussen aan het huis en
aan de tuin en aan het verwerken van de fruitoogst in sappen, jammen en
compotes.
We hebben onze fietsen toch niet voor niets meegenomen?
Het weer is prachtig en we maken fietstochten in de buurt. We
ontdekken weer hoe mooi de Haut-Saone is. En hoe typisch Frans, althans zoals
wij Nederlanders ons dat voorstellen. Veel vergezichten over glooiende
landschappen en het ene slaperige dorpje na het andere fietsen we door.
Dan valt ons op hoe leeg het land eigenlijk is. We fietsen
kilometers zonder een auto of wandelaar tegen te komen. Zelfs in de dorpen en
stadjes zijn we soms moederziel alleen. op het grote plein van Fayl Billot zijn
we midden op de dag de enigen. Dan komt er één auto aanrijden, een vrouw stapt
uit, haalt wat geld uit de pinautomaat van de bank en rijdt weer weg. Daarna
zijn we weer alleen op het plein. Geen geluid van kinderen, geen
voorbijgangers, niets.
We fietsen weer verder langs de stille weggetjes, bossen en
akkers. Een keer slaan de koeien in de wei, waar we langs fietsen massaal op
hol. Die beesten zijn blijkbaar ook niets gewend.
Intussen passeren we talrijke "calvaires"; langs
alle weggetjes staat er wel een. Wat was dit land katholiek! Nu staat alleen
het decor er nog.
De enige keer dat we een kerk "in bedrijf" zagen, was er een begrafenis. Verder nooit iets zien gebeuren in een kerk, kapel e.d. Dat zegt niet alleen iets over het uitstervend katholicisme hier, maar ook over het uitsterven van de dorpen, eigenlijk van de gehele streek. In Ouge is er geen één baby meer geboren sinds 2009! Je ziet heel weinig mensen en al helemaal geen kinderen. Het Franse platte land (nou ja, plat) is ernstig aan het ontvolken. Dit proces is al tientallen jaren gaande en zal niet binnen afzienbare tijd stoppen. Voor Nederlanders die hier rust en stilte zoeken is dit niet erg, maar de Fransen, die hier wonen maken zich er wel zorgen over en niemand weet of het hier in de toekomst nog leefbaar zal zijn voor Franse gezinnen.
.
